به جهت آنکه ترسیم آدمها از دید فوقانی برای پلان دشوار است، کمتر در یک پلان آورده میشوند، کما این که پلانهای کوچک مقیاس، ظرفیت ترسیم آدمها را از چنین زاویه ی غیر معمولی ندارند که در نتیجه، اطلاعات ارائه شده را بیش از حد پیچیده میسازند. با وجود این، برخی از طراحان در مقیاسهای بزرگتر، به منظور تقویت نمایش فضایی طرح، قسمت داخلی ساختمان را با پلانی پر از جمعیت در حال حرکت و با وضعیتهای مختلف بدنی، در حال خواندن کتاب، بر روی صندلی و پشت میز نشان میدهند. البته وضعیت استقرار آنها باید بهگونه ای باشد که در حالت انفرادی یا گروه های کوچک با اتاق ها، درها، راهروها و غیره در ارتباط متقابل باشند.