مرسوم ترین روش اندازه گیری نفوذ پذیری توده های سنگی درزه دار در صحرا، شیوه ابداع شده توسط (1933 ) Lugeon است . در این روش که بنام آزمایش لوژان مرسوم است ، ابتدا میزان آبخوری توده تحت یک فشار ثابت اندازه گیری می شود و سپس با تغییر فشار آب منحنی تغییرات خورند در برابر فشار آب ترسیم می شود . از تفسیر این نمودار عدد لوژان بدست می آید . عدد لوژان در واقع نماد غیر مستقیم نفوذ پذیری توده سنگ است و طبق تعریف یک واحد لوژان معادل نفوذ پذیری توده سنگی است که از یک متر طول گمانه حفاری شده در آن ، تحت فشار 10 بار ، یک لیتر در دقیقه آب عبور کند . با توجه به اینکه تعیین نفوذ پذیری زمین در این روش با سیستم آب تحت فشار انجام می شود این آزمون را به نام آزمایش فشار آب ( water pressure test ) نیز می شناسند .
روش و ابزار های انجام آزمایش
آزمایش فشار آب یا لوژان یک آزمون درون چاهی است و بنابراین لازم است برای انجام آن گمانه ای حفاری شود . به همین دلیل این آزمون معمولاً در جریان حفاری گمانه های اکتشافی انجام می شود . معمولاً در طرح های آبی در حین حفاری گمانه های اکتشافی و مغزه گیری از سنگ ، به موازات پیشروی گمانه آزمون فشار آب هم انجام می شود . پس از حفاری تا مقطع مورد نظر ، سرمته ها و ادوات حفاری از چاه بیرون کشیده شده و جدار گمانه بطور کامل شستشو داده می شود . شستشوی گمانه تا جایی ادامه می یابد که آب کاملاً زلال از گمانه خارج شود . هدف از شستشوی گمانه تمیز کردن جدار آن و خارج نمودن گل و لای از میان درزه های جدار است که ممکن است بطور غیر طبیعی راه نفوذ آب به محیط اطراف را ببندد . پس از شستشو مسدود کننده هایی در دو سر قطعه مورد نظر برای آزمایش نصب می شود و بدین وسیله دو سر قطعه آب بند می گردد . بدین ترتیب جریان آب می تواند صرفاً بصورت افقی از قطعه مورد نظر به زمین اطراف وارد شود . باید توجه داشت که مسدود کننده ها به خوبی راه عبور آب از داخل قطعه به بالا و پایین گمانه را بسته باشند . در غیر اینصورت فرار آب از پشت مسدود کننده ها نتایج حاصل از آزمایش را با خطا مواجه خواهد کرد . پس از حصول اطمینان از عملکرد مسدود کننده ها آب تحت فشار وارد قطعه مورد نظر می شود .
مطالب بسیار مفید بود در صورت امکان در باره پرتال های سنگی مطلب بگذارید