مرسوم ترین روش اندازه گیری نفوذ پذیری توده های سنگی درزه دار در صحرا، شیوه ابداع شده توسط (1933 ) Lugeon است . در این روش که بنام آزمایش لوژان مرسوم است ، ابتدا میزان آبخوری توده تحت یک فشار ثابت اندازه گیری می شود و سپس با تغییر فشار آب منحنی تغییرات خورند در برابر فشار آب ترسیم می شود . از تفسیر این نمودار عدد لوژان بدست می آید . عدد لوژان در واقع نماد غیر مستقیم نفوذ پذیری توده سنگ است و طبق تعریف یک واحد لوژان معادل نفوذ پذیری توده سنگی است که از یک متر طول گمانه حفاری شده در آن ، تحت فشار 10 بار ، یک لیتر در دقیقه آب عبور کند . با توجه به اینکه تعیین نفوذ پذیری زمین در این روش با سیستم آب تحت فشار انجام می شود این آزمون را به نام آزمایش فشار آب ( water pressure test ) نیز می شناسند .