در زمانهای قدیم برای ساخت سدهای نسبتاً بلند، از ترکیب مصالح شنی درشت دانه و ملات استفاده میشد و گاهی به جای سنگ از آجر نیز بهره گرفته میشد. با گذشت زمان بجای مصالح فوق از بتن استفاده شد و به این ترتیب اجرای طرحهای مختلف برای سدها آسانتر و اجرای سدهای قوسی امکانپذیر گردید و پس از سال 1950 میلادی، مخلوطکردن بتن با محصولات و مواد اضافه و زائد مثل سرباره کوره یا پودر خاکستر زغال سنگ متداول گردیده تا علاوهبر کاهش هزینه، مشکلات جانبی اجرائی مختلف نیز برطرف گردد.